Toegewezen geslacht en genderdysforie

Genderdysforie (GD) is het leed dat een persoon voelt als gevolg van een discrepantie tussen hun genderidentiteit en hun geslacht toegewezen bij de geboorte.
...

1. Wat is genderdysforie?
2. Wat zegt de DSM-5 over genderdysforie?
3. Kan genderdysforie verdwijnen??
4. Kan genderdysforie een fase zijn?
5. Op welke leeftijd kan genderdysforie worden vastgesteld?
6. Is genderdysforie veroorzaakt door trauma?
7. Hoe wordt genderdysforie behandeld?
8. Hoe wordt de diagnose genderdysforie gesteld??
9. Wat veroorzaakt transgenderisme?
10. Kan de puberteit genderdysforie veroorzaken?
11. Hoe voelt genderdysforie aan??

Wat is genderdysforie?

Genderdysforie: een concept dat in de DSM-5 wordt aangeduid als klinisch significant leed of stoornis gerelateerd aan een sterk verlangen om van een ander geslacht te zijn, waaronder de wens om primaire en / of secundaire geslachtskenmerken te veranderen.

Wat zegt de DSM-5 over genderdysforie?

De DSM-5 verwoordt expliciet dat "gender-non-conformiteit op zichzelf geen psychische stoornis is." De 5e editie bevat ook een aparte diagnose 'genderdysforie bij kinderen' en maakt het voor het eerst mogelijk om de diagnose te stellen aan personen met stoornissen in de geslachtsontwikkeling (DSD).

Kan genderdysforie verdwijnen??

Volgens prospectieve studies heeft de meerderheid van de kinderen bij wie genderdysforie wordt vastgesteld, in de puberteit niet langer het verlangen om het andere geslacht te zijn, waarbij de meesten opgroeien om zich te identificeren als homo, lesbisch of biseksueel, met of zonder therapeutische tussenkomst. Als de dysforie tijdens de puberteit aanhoudt, is deze waarschijnlijk permanent.

Kan genderdysforie een fase zijn?

Het is niet 'zomaar een trend of een fase'.

Genderdysforie is een ernstige en aanhoudende aandoening, psychiatrisch te onderscheiden van andere kwesties van geslachtsuitdrukking of verwardheid, of seksuele geaardheid die normaal gesproken tijdens de kindertijd of adolescentie kan voorkomen..

Op welke leeftijd kan genderdysforie worden vastgesteld?

De meeste genderdysforie vastgesteld op 7-jarige leeftijd, ontdekte studie.

Is genderdysforie veroorzaakt door trauma?

Genderdysforie bestaat momenteel als een diagnose van de geestelijke gezondheid, die zowel stigmatisering als pathologiserende geslachtsvariantie in stand houdt. Klinisch maatschappelijk werkers hebben een schadelijke formulering bewaard dat genderdysforie een aandoening is die wordt veroorzaakt door trauma.

Hoe wordt genderdysforie behandeld?

Medische behandeling van genderdysforie kan zijn:

1. Hormoontherapie, zoals feminiserende hormoontherapie of masculiniserende hormoontherapie.
2. Chirurgie, zoals een vervrouwelijkende of vermannelijkende operatie om de borsten of borstkas, uitwendige genitaliën, inwendige geslachtsorganen, gelaatstrekken en lichaamscontouren te veranderen.

Hoe wordt de diagnose genderdysforie gesteld??

Genderdysforie in de kindertijd is geen chirurgische diagnose. Het is een medische diagnose die geen behandeling nodig heeft, behalve mogelijk individuele of gezinstherapie, totdat een kind de puberteit bereikt. Genderdysforie wordt meestal gediagnosticeerd door een therapeut of een andere professional in de geestelijke gezondheidszorg.

Wat veroorzaakt transgenderisme?

Transgenders hebben een genderidentiteit die niet past bij hun toegewezen geslacht, wat vaak resulteert in genderdysforie. De oorzaken van transseksualiteit worden al decennia bestudeerd. De meest bestudeerde factoren zijn biologische, vooral verschillen in hersenstructuur in relatie tot biologie en seksuele geaardheid.

Kan de puberteit genderdysforie veroorzaken?

Hoewel sommige transgender-adolescenten sinds de vroege kinderjaren niet-conform zijn met het geslacht, kunnen andere adolescenten genderdysforie ervaren tijdens of na het begin van fysieke veranderingen in de puberteit. Sommige adolescenten hebben hun genderongelijkheid lange tijd voor zichzelf gehouden.

Hoe voelt genderdysforie aan??

Genderdysforie kan voor iedereen anders aanvoelen. Het kan zich uiten als leed, depressie, angst, rusteloosheid of ongeluk. Het kan aanvoelen als woede of verdriet, of je gekleineerd of negatief voelen over je lichaam, of alsof er delen van je ontbreken.